Om maar met de deur in huis te vallen: niet iedereen is gemaakt om continu thuis te werken.
Door de huidige situatie zijn we echter genoodzaakt om dat wel te doen. Ook de mensen die er niet voor getekend hebben om continu vanuit huis te werken en juist energie krijgen van de sfeer van de afdeling & de collega’s om hen heen.
Wat gaan deze thuiswerkmaatregelen jou of het bedrijf kosten?
Nu het thuiswerken plots het kantoorleven vervangt, wil ik voorkomen dat werknemers mijn ‘lotgenoten’ worden. Wat bedoel ik hiermee te zeggen?
Flashback naar 2017
In 2017 ben ik in een burn-out geraakt. Deels vanwege mijn toenmalige mega perfectionistische mindset, maar grotendeels vanwege het 100% thuiswerken.
Alles ging online vanuit mijn werkkamertje, thuis met mijn headset op: het inwerken, vergaderen, het leren kennen van nieuwe collega’s, leidinggevende en mijn team.
Hier had ik destijds zelf voor gekozen, omdat ik er op vooruitging. Echter, wat ik flink had onderschat was wat het 100% thuiswerken me uiteindelijk ging kosten. Namelijk het volgende:
- De interactie met collega’s;
- De variatie van mijn werkdag;
- Het gesprek bij het koffieapparaat;
- Het spuien tegen collega’s over lastige situaties;
- Samen lunchen/wandelen met collega’s;
- Het afsluiten van mijn werkdag door mijn fysieke werkruimte te verlaten en onderweg te zijn (wat ook wel voor af en toe de nodige filefrustratie en wallen veroorzaakte, maar hey wat miste ik dat zelfs!)
- De fysieke gesprekken waarin je kon opmerken wat iemands gezichtsuitdrukking was.
Waarom thuiswerken je brein negatief beïnvloed
Nogmaals: ik had hiervoor gekozen en mijn toenmalige werkgever was hier goed op ingespeeld. De meeste werknemers en hun werkgevers in de huidige thuiswerksituatie niet. Ik voorzie grote uitdagingen en zal uitleggen waarom.
We zijn sociale wezens die de wereld om ons heen waarnemen via onze zintuigen; horen, zien, ruiken, proeven & voelen. Die zintuigen nemen prikkels waar en vervolgens geven onze hersenen daar betekenis aan. Heel platgeslagen ziet dit er zo uit:
- Prikkels komen binnen in de hersenstam (ofwel in de populaire coachingstaal het reptielenbrein genoemd).
- Deze informatie stijgt op naar het limbisch systeem (ofwel in de populaire coachingstaal het zoogdierenbrein genoemd). Dit gebied koppelt deze informatie vanuit de hersenstam aan geheugen & emotie; hierdoor krijgt de informatie een betekenis.
- Vervolgens stijgt deze informatie/betekenis op naar het ‘eindstation’ de neocortex systeem (ofwel in de populaire coachingstaal het menselijk brein genoemd). Dit gebied, met name de prefrontale cortex, bepaalt wat er met deze informatie gebeurt.
Dit alles gebeurt mega snel en we hebben het vaak niet door dat het zo gaat in ons brein. Gelukkig maar, anders zouden we gek worden!
Voorbeeld: In de ochtend gaat je wekker af. Je hoort het geluid = waarneming vanuit het auditieve zintuig ‘horen’.
Je herkent het geluid en beseft dat dit het geluid is om op te staan en je klaar te maken voor je werkdag (=samenwerking van je hersenstam en limbisch systeem). Vervolgens sta je op en ga je douchen (dit is de actie die je onderneemt nadat je het hebt waargenomen en er een betekenis aan hebt gegeven).
Hoe we deze informatie verwerken is voor eenieder van ons hetzelfde. Echter, welke betekenis we eraan geven is voor iedereen anders.
Waarom je thuis collega’s mist
Communicatie is grotendeels non-verbaal, wat betekent dat het grotendeels komt vanuit alles behalve het uitgesproken of geschreven woord.
Op kantoor kan je dankzij de lichaamshouding of gezichtsuitdrukking van een collega inschatten wat hij of zij bedoelt. We interpreteren een boodschap in combinatie met verschillende zintuigen: horen en zien bijvoorbeeld.
Dit valt grotendeels weg wanneer we noodgedwongen thuis moeten werken. De tools van onze zintuigen komen thuis voor een groot deel te vervallen. Zo ontstaat er ruis op de lijn en neemt onze automatische piloot het over van onze zintuigen. Wat gebeurt er dan? We gaan e-mails lezen en interpreteren vanuit onze onbewuste denkpatronen vanuit het brein.
Niets mis mee, als je een gezonde mind en denkpatronen hebt. Als jij fouten van jezelf mag maken. Als jij niet perfectionistisch bent, denkt dat het altijd wel goed komt en je ervan uit gaat dat de wereld het beste met je voor heeft. Zo ook je collega, baas, klant etc.
Echter, dit is lastiger voor het type hardwerkende mensen die makkelijker over hun eigen grens heen gaan. Die koste wat kost (vaak zichzelf) het allerbeste willen leveren en meer doen dan wat er van ze wordt verwacht. De werkpaarden, de onbewust onzekeren, de mensen met een hoog verantwoordelijkheidsgevoel en de mensen die het al-tijd goed willen doen. Voor de perfectionisten onder ons, kan deze manier van werken zwaar vallen.
Ook de voor de mensen die vooral de focus op het ‘glas half leeg’ en ‘de wereld is tegen mij’ hebben, gaan het zwaar krijgen.
De negatieve gevolgen van invullen
Zoals hierboven omschreven vervallen een aantal interne tools van het brein (het verwerken van de informatieprikkels vanuit de zintuigen) waarmee de boodschappen om ons heen geïnterpreteerd worden. Je moet het nu voornamelijk doen vanuit het geschreven woord. En we kennen allemaal de gezegde ‘assumptions are the mother of all f*ck-ups’.
En tegelijkertijd trekt het brein alleen maar ‘assumptions’, want zo werkt het brein. Je moet informatie verwerken en er een invulling aan geven en daarmee conclusies trekken. Denk maar aan alle keren dat je eerst kijkt, invult en vervolgens pas oversteekt.
Daarnaast hebben we allemaal wel eens een misverstand gehad via de chat of een e-mail. Want hoe heeft iemand dit bedoeld? Is dit serieus? Is dit sarcastisch bedoeld? Waarom is iemand kortaf in zijn mail? Doet ie dit nou expres tegen mij?
Er zit veel meer ruis op de lijn, omdat we niet meer met alle zintuigen kunnen waarnemen. In plaats daarvan moeten we de prikkels waarnemen met onze automatische piloot: onze mindset.
En die mindset is bij veel mensen helaas niet optimaal. Het is voor de meesten een jarenlang leerproces om vrijuit en positief te durven denken. En genoeg mensen komen niet op dat eindpunt.
Hier zit het grootste risico op schade voor het bedrijfsleven, want een strenge/perfectionistische mindset icm en het thuiswerken is de per-fecte combinatie voor ziekteverzuim. Nogmaals: ik spreek uit ervaring.
Hoe kan het anders?
Een tijdje thuis werken is niet erg. Maar weken/maanden achter elkaar alleen maar thuiswerken, als hiervoor ‘kantoor’ jouw werkplek was, is zwaar en kan voor dit deel van de werknemers funest zijn.
Al deze mensen gaan het moelijk(er) krijgen zonder de juiste begeleiding.
Juist omdat deze mensen het éérst zelf willen oplossen voordat ze om hulp vragen of op de rem zullen trappen. Deze mensen zullen vanuit hun eigen onzekere, ‘nooit goed genoeg en kan altijd beter’ mentaliteit, (wat ze ook enorm siert!) thuis nog harder werken en alles op alles zetten om de ballen in de lucht te houden met het gezin. Met alle gevolgen van dien.
Ziekteverzuim ligt op de loer en zoals we weten zijn de gemiddelde kosten van een werknemer met een burn-out heel hoog.
Dat gezegd hebbende wil ik leidinggevenden, HR-managers en hardwerkende medewerkers op hun hart drukken dat het normaal is dat de meeste mensen last krijgen van het thuiswerken. We zijn niet gemaakt om alleen maar thuis te werken en alles vanaf een beeldscherm in te schatten.
Het is oké dat we dan onzeker zijn. Dat komt doordat je brein niet optimaal geprikkeld wordt en hierdoor de ontbrekende informatie invult vanuit een (soms/vaak) negatieve mindset. Daarom zijn ‘assumptions the mother of all f*ck-ups’. 😉
Wees dit voor.
Ben jij of ken jij werknemers die hier last van hebben? Dan hoor ik het graag.
Want ik kan je tools aanreiken waarmee je wel verder kunt en een burn-out voorkomt.
